از وقتی بورس شروع به ریزش کرد و حقیر بی تقصیر، شاید هم سراپا تقصیر، فریاد زدم که این رسم مسلمانی نیست که عده ای را به بورس بکشانید، پول آنها را بردارید و فرار کنید. و من تنها نبودم. خیلی های دیگر بودند. تابستان امسال به دلیل التهابی که ایجاد شد مخصوصا بعد از صعود قیمت سهام عدالت میلیون ها نفر در بورس سرمایه گذاری کردند و بعد آن چیزهایی که گفتم اتفاق افتاد...
در حالیکه هیچ کس از دولت روحانی انتظاری نداشت و ندارد اما دو سوم ارکان مملکت دست اصولگرایان است. قوه قضاییه به ریاست آقای رییسی و مجلسی به اصطلاح جوان و انقلابی و تازه نفس. اینها اصولگرایان هستند. همه در کسوت مسلمانی و دین و خدا و پیغمبر. و همه اینها صدای مردم را شنیدند اما دریغ از دست یاری، دریغ از یک کمک کوچک، انگار نه انگار این هزاران و صداها هزار نفر سهامدار انسان بودند، مسلمان بودند، ایرانی بودند....
خوب چه میتوان گفت. اینها روزی 5 بار نماز میخوانند، حداقل 5 بار، قرآن میخوانند، دعا میخوانند، تسبیح میگردانند ولی درد مردم را نمیبینند چرا؟
برای اینکه بی عاطفه هستند و قدرت چشمشان را به روی درد مردم بسته...
